Toen ik afgelopen week op Curacao was kregen we een rondleiding door Willemstad door een Nederlandstalige gids. Die vertelde een grappig verhaal dat de kleur van de huizen verklaart.
Eerst dacht ik dat het iets tegen insecten was, of tegen de zon. Zoals je het in landen aan de Middellandse Zee ook wel ziet. Ik dacht dat ze op Curacao gewoon vrolijker waren en daarom allerlei kleurtjes gebruikten in plaats van wit of geel.
Maar het zit anders.
Een van de gouverneurs gaf, vlak nadat hij de baas was geworden op het eiland, te kennen dat hij hoofdpijn kreeg van de toen nog witte huizen. Daarop gaf hij het bevel de huizen in kleuren te schilderen, behalve wit.
Inwoners mochten zich uitleven en allerlei pastelkleuren werden op de gevels gesmeerd.
Het kostte veel geld, maar het leverde een mooi uitzicht op. Het uitzicht waar met name Willemstad momenteel bekend om staat!
Maar het leuke feitje is dat de gouverneur geen hoofdpijn kreeg van de witte huisjes, maar waarschijnlijk wel van de slechte kwartaalcijfers van de enige verffabriek op het eiland. Daar had hij namelijk veel aandelen in!